Paweł Bryliński (1814 - 1890) - rzeźbiarz ludowy, snycerz wędrowny. Urodził się 21.06.1814 r. w Wieruszowie. Około roku 1835 osiedlił się w Wielowsi Klasztornej, a później w Masanowie. Wędrował po wsiach i miasteczkach południowej Wielkopolski. Szlak swej wędrówki znaczył Bożymi Mękami, stawianymi na rozstajach dróg, w ogrodach i na cmentarzach głównie okolic Ostrowa i Odolanowa. Krzyże Mistrza z Masanowa górowały również w Orpiszewie koło Krotoszyna, w Kowalewie koło Pleszewa i w Sokolnikach koło rodzinnego Wieruszowa.

     Paweł Bryliński był artystą nieprzeciętnym. Wypracował swój własny warsztat rzeźbiarski, własny styl i schemat kompozycyjny programów ikonograficznych. Twórczość Pawła Brylińskiego jest dominująca w regionie ostrowskim i wyraża się w dwóch rodzajach rzeźby ludowej. Jeden obejmuje samodzielne rzeźby Chrystusa ( w tym Ukrzyżowanego) i świętych w kapliczkach przydrożnych. Drugi - wyobrażenia świętych przyporządkowane bryle krzyży i słupów.

     Wielofigurowe kompozycje przedstawiają program pasyjny oraz rzeźby świętych patronów fundatorów i ich rodzin oraz opiekunów chłopskiego dobytku. Szczególnymi orędownikami wielkopolskiego ludu byli: św. Idzi, św. Roch, św. Walenty, św. Benon, św. Jan Nepomucen i św. Wawrzyniec.

     Liczba znanych dzieł Pawła Brylińskiego wciąż wzrasta . Obecnie wiadomo nam już o 35 krzyżach i sześciu słupach sakralnych oraz wielu nowo odnalezionych mniejszych rzeźbach.

     Życie twórcze Bożego snycerza wyznaczają lata 1840 - 1885. Pierwsza data wyryta jest na słupie pochodzącym z Ołoboku. Druga - widnieje na tablicy fundacyjnej krzyża w Masanowie.

     Paweł Bryliński zmarł 18.04.1890 roku w Masanowie.